Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κε31-46, μελετούμε την περικοπή της τελικής κρίσης. Την ημέρα εκείνη την φοβερά κατά την οποία θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία.
Σχολιάζοντας ο Επίσκοπος Διοκλείας, Κάλλιστος Ware, την συγκεκριμένη περικοπή μας αναφέρει: Το κριτήριο της Θείας Κρίσης στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού δεν θα είναι οι εσωτερικές μου σκέψεις και τα αισθήματα, οι θείες οπτασίες και οι εκστάσεις μου. Ούτε θα ερωτηθώ για την μοναχική μου άσκηση, τις νηστείες και τις μετάνοιες. Θα μου ζητηθεί, όμως, να πω αν έδωσα τροφή στους πεινασμένους, αν επισκέφθηκα τους φυλακισμένους και τους αρρώστους, αν φιλοξένησα τους ξένους. Γι’ αυτά όλα θα ερωτηθώ…
Σκεπτόμενος ο άνθρωπος την Ευαγγελική περικοπή και το σχόλιο του Επισκόπου Διοκλείας, κ. Καλλίστου Ware, προβληματίζεται αν τελικά το όνομα που φέρει ως χριστιανός ανταποκρίνεται και στη ζωή του. Πολλές φορές μένει στην ηθική, στην θεωρία και χάνει την ουσία, δηλαδή την θυσιαστική αγάπη προς τον συνάνθρωπο.
Τα παιδιά του Γυμνασίου του Κολουέζι
Επίσης, στο Λουμπουμπάσι, που είναι η συμπρωτεύουσα του Κονγκό, ζούνε παιδιά παρατημένα από τους γονείς τους, απροστάτευτα, με κίνδυνο κάποιοι να τα εκμεταλλευτούν ποικιλοτρόπως και κάποια από αυτά να χαθούν ή να έχουν άσχημο τέλος. Σε σημεία της πόλης βλέπεις ομάδες παρατημένων παιδιών, να ζητάνε βοήθεια για να πάρουνε ένα (pistole) ένα μικρό ψωμάκι, για να ξεγελάσουν την πείνα τους και να περάσουν μόνο με αυτό.
Τέτοια περιστατικά και πολλά άλλα ενώνουν το πάζλ της εικόνας ενός πιάτου άδειου φαγητού. Όχι μόνο εδώ στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αλλά και σε πάρα πολλές χώρες της Αφρικής συμβαίνει αυτό.
Τα παιδιά του Γυμνασίου του Κολουέζι
Πολλές φορές, οι άνθρωποι, συναισθηματικά, προσπαθούμε να κατανοήσουμε με το μυαλό την πείνα των παιδιών. Δυστυχώς, δεν γεμίζουμε τις κοιλιές των παιδιών μόνο με κατανόηση και συμπόνια. Χρειάζεται να γίνουμε ενεργοί. Με ποιο τρόπο; Να γίνουμε κι εμείς ένας κρίκος αυτής της αλυσίδας των αδειανών πιάτων των παιδιών της Αφρικής. Να ενώσουμε το δικό μας γεμάτο πιάτο με το δικό τους το άδειο πιάτο.
Εν κατακλείδι, η μεγάλη ήπειρος που λέγεται Αφρική, έχει τεράστιο γεωργικό πλούτο που μπορεί να θρέψει ολόκληρη τη γη. Όμως, η ίδια δεν μπορεί να θρέψει τα σπλάχνα της, τα παιδιά της. Ας γίνουμε αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια που γίνεται για τα παιδιά της Αφρικής. Τουλάχιστον, κατά την ώρα της κρίσεως, όταν ανοίξουμε τα χέρια μας μπροστά στο Θεό, μπορεί να μην είναι καθαρά, αλλά να είναι γεμάτα από πράξεις αγάπης.
Αρχιμανδρίτης Κοσμάς Θασίτης
Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Κατάνγκας
