Ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Αφρική είναι τα παιδιά του δρόμου. Για διάφορους λόγους χιλιάδες παιδιά έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια και το σπίτι τους και ζουν στον δρόμο. Συνήθως οι λόγοι είναι οικονομικοί, καθώς όταν οι οικογένειες δεν μπορούν να αναθρέψουν τα πολλά παιδιά, τα διώχνουν να ζήσουν στον δρόμο. Και εκείνα αναγκάζονται να κοιμούνται στον δρόμο και να κάνουν πράγματα του δρόμου. Ο,τι φαντασθεί κανείς. Πολλά παιδιά ζουν μαζί σαν τα ζώα σε κοπάδια.
Για κάθε κοινωνία είναι ένας μόνιμος μπελάς, αφού επιβιώνουν κυρίως με την κλεψιά. Δεν ζουν πολλά χρόνια, αφού είναι εκτεθειμένα στις άσχημες καιρικές συνθήκες κυρίως στις τροπικές χώρες. Είτε πεθαίνουν από αρρώστιες, είτε σκοτώνονται από τους ιδιοκτήτες που προασπίζονται έτσι τις περιουσίες τους είτε μεταξύ τους.
Κανείς δεν κάνει κάτι για να τα βοηθήσει. Μόνο κάποιοι ιεραπόστολοι τα μαζεύουν σε οικοτροφεία και προσπαθούν να τα εξημερώσουν και να τα κάνουν ανθρώπους.
Όταν αναλάβαμε τα καθήκοντα του Πατριαρχικού Επιτρόπου της Ι. Επισκοπής Ρουάντας, το Κράτος ζήτησε να βοηθήσουμε σ’ αυτό το πρόβλημα και να συμβάλει η Εκκλησία μας στον περιορισμό του.
Πράγματι με την βοήθεια του Αρχιμ. Αναστασίου Hamilcar Fidele Tuyisenge, θεολόγου-κοινωνικού λειτουργού, οργανώθηκε το πρόγραμμα βοήθειας των παιδιών του δρόμου. Συνεργασθήκαμε με την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Rwamagana, απ’ όπου πήραμε την άδεια της εφαρμογής του προγράμματος. Το όλο εγχείρημα μπόρεσε να εφαρμοσθεί με την χορηγία του π. Γεωργίου Σχοινά, εφημερίου του Ι. Ναού Αγ. Νικολάου Φιλοπάππου, και των πνευματικών του παιδιών.
Το Επισκοπικό Συμβούλιο της Ιεράς Επισκοπής Ρουάντας διόρισε Διοικητικό Συμβούλιο για την διοίκηση του Ιδρύματος, νοικιάσθηκε χώρος που ονομάσθηκε «Σπίτι της Αγάπης», έγινε πρόσληψη κατάλληλου προσωπικού και υπεύθυνη του προγράμματος ορίστηκε η εκπαιδευτικός Κωνσταντίνα Κανελλοπούλου από την Αθήνα.
Ξεκινήσαμε με την συγκέντρωση 20 παιδιών ηλικίας 5-12 χρονών. Πρώτη μας φροντίδα είναι η σωματική καθαριότητα και ο έλεγχος της ιατρικής τους κατάστασης. Τους παρέχουμε καινούργια ρούχα και παπούτσια και τους μαθαίνουμε πως θα προσαρμοσθούν στο κοινό πρόγραμμα. Ο έμπειρος παιδαγωγός π. Βασίλειος συνεργάζεται με τα παιδιά και μαθαίνει τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψαν το σπίτι τους. Στην συνέχεια επισκέπτεται τους γονείς, διαπιστώνει επί τόπου την οικογενειακή κατάσταση και γίνεται προσπάθεια επανένωσης του παιδιού με την οικογένεια και μόνιμης επιστροφής στο σπίτι. Δόξα τω Θεώ! Λίγες μέρες μετά την ένταξη στο πρόγραμμα τα παιδιά επιστρέφουν στα σπίτια τους!
Η μέρα ξεκινά με προσευχή στον Ναό, γυμναστική, πρωϊνό και ακολουθεί εκπαίδευση με κατήχηση, κοινωνινή αγωγή και ψυχαγωγία με ύμνους, τραγούδια και εργόχειρες κατασκευές. Μετά το μεσημεριανό ακολουθούν αθλητικές δραστηριότητες και στην συνέχεια το βραδινό φαγητό. Με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τα παιδιά είναι έτοιμα για να επιστρέψουν στο Σχολείο τους.
Καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, κάθε απόγευμα, σχολώντας από το Σχολείο περνούν από το «Σπίτι της Αγάπης», διαβάζουν τα μαθήματά τους με την βοήθεια εκπαιδευτικού και έπειτα επιστρέφουν στα σπίτια τους.
Νιώθουμε πραγματικά μεγάλη συγκίνηση, όταν τα μικρά παιδιά μας πιασμένα χέρι-χέρι έρχονται την Κυριακή στον Ι. Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και ψάλλουν όλα μαζί. Εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι από παιδιά του δρόμου έγιναν παιδιά του Θεού! Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αγάπης και της θαλπωρής, που τους παρέχουμε!
Την προσπάθεια αυτή στηρίζει εξ αρχής και ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος με εκκλήσεις στο έγκριτο περιοδικό του. Όσοι από τους φίλους της Ιεραποστολής επιθυμούν να συνδράμουν και να ενισχύσουν το έργο μπορούν να απευθυνθούν στον Ι. Σύνδεσμο και να προσφέρουν την βοήθειά τους.
Η Ιερά Επισκοπή Ρουάντας με ευγνωμοσύνη ευχαριστεί τους φίλους και δωρητές του Ι. Συνδέσμου για την ενίσχυση του προγράμματος των παιδιών του δρόμου και εύχεται κάθε ευλογία στα δικά τους παιδιά και στις οικογένειές τους.
