«Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν» (Ιω. 5,7), λέει ο παράλυτος του Ευαγγελίου. Ένα παρόμοιο γεγονός βιώσαμε κι εμείς κατά την διάρκεια των βαπτίσεων στο Ιεραποστολικό Κέντρο της Επισκοπής Αρούσας στην Ιρίγκα της Τανζανίας. Ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων που ανέμεναν το Άγιο Βάπτισμα ήταν και δύο υπερήλικες τυφλές γυναίκες της φυλής των Μασσάι. Μόνο που αυτές ήταν υποβασταζόμενες από τους συγγενείς τους και ο νους μας πήγε στον άλλο παραλυτικό του Ευαγγελίου, που οι φίλοι του χάλασαν την στέγη του σπιτιού, για να τον παρουσιάσουν στον Κύριο και να ζητήσουν την θεραπεία του. Έτσι κι αυτές οι γυναίκες με την βοήθεια των οικείων τους ήρθαν από πολύ μακριά και μπήκαν στην κολυμβήθρα, για να συναντήσουν κι αυτές τον Χριστό μέσα στην καρδιά τους, εκεί που δεν χρειάζονται πήλινα μάτια, αλλά αγάπη και πίστη. Τι δύναμη ψυχής είχαν άραγε αυτές οι γυναίκες; Για αυτούς τους ταπεινούς και καλοπροαίρετους ανθρώπους πρέπει να συνεχίσουμε με θάρρος και ζήλο, παρά τις δυσκολίες και τους πειρασμούς, την διακονία της διάδοσης του Ευαγγελίου, αν και κατά βάθος… εμείς διδασκόμαστε από αυτούς!
Ιερά Επισκοπή Αρούσας
