Κάθε φορά που καλείσαι να καταγράψεις ένα θαυμαστό γεγονός από την Εξωτερική Ιεραποστολή στην Αφρικανική Ήπειρο, έρχεσαι αντιμέτωπος με μία πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι το θαύμα. Μπορεί σε εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να ακούγεται κάτι το συνηθισμένο, αλλά εδώ στην Αφρική είναι μία αλήθεια.
Αυτή η αλήθεια σε κάνει να αισθάνεσαι ολιγαρκής με αυτό που βιώνεις, γιατί δεν μπορείς να κατανοήσεις σε βάθος την αξία αυτού του θαύματος. Γι’ αυτό και μπορούμε να συγκρίνουμε την ζωή εδώ στην Αφρική με την ζωή των πρώτων χριστιανών, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, την περίοδο που είχαν οργανωθεί οι πρώτες χριστιανικές κοινότητες: «Εγένετο δε πάση ψυχή φόβος, πολλά τε τέρατα και σημεία δια των αποστόλων εγίνετο» (Πραξ. 2,43).
Αυτό το διαπιστώνουμε σε κάθε μας βήμα. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία έκπληξη. Σε κάθε μας συνάντηση διαπιστώνουμε κάτι καινούργιο. Σε κάθε θαύμα που βλέπουμε η ακούμε, αισθανόμαστε την παρουσία του Χριστού. Σε κάθε μας στόχο αποβλέπουμε σε νέες ελπίδες.
Γι’ αυτό και στόχος της τοπικής μας Εκκλησίας είναι κυρίως ο ευαγγελισμός και η σωτηρία των ανθρώπων. Φυσικά, και το κοινωνικό έργο γίνεται με τον καλύτερο τρόπο, αλλά, όπως είπαμε, το ουσιαστικό έργο είναι ο ευαγγελισμός των αθανάτων ψυχών.
Ομαδική υπαίθρια βάπτιση
Σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να σας κάνουμε κοινωνούς των πνευματικών αγώνων, γεγονότων και θαυμάτων που ζούμε καθημερινά εδώ στο Κονγκό, ώστε να αφουγκραστείτε κι εσείς το θεάρεστο έργο που επιτελείται.
Είναι σημαντικό να έχουμε εσάς συμπαραστάτες μας όλα αυτά τα χρόνια. Βοηθάτε ποικιλοτρόπως το έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Κατανγκας, ώστε να συνεχίζεται αυτή η πορεία αγάπης, φιλανθρωπίας και προσφοράς στους Αφρικανούς αδελφούς μας. Χωρίς την δική σας βοήθεια δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί αυτό το έργο.
Εδώ στο Κονγκό γίνεται μία μεγάλη προσπάθεια να μπορέσουμε να κρατήσουμε τους Ορθοδόξους Χριστιανούς μέσα στην Εκκλησία, αλλά και τους κατηχουμένους, οι οποίοι κάνουν τα πρώτα τους βήματα μαθαίνοντας για την Ορθόδοξη πίστη και λατρεία. Ιδιαίτερη εντύπωση μας κάνει, όταν πηγαίνουμε στα κοντινά αλλά και στα απομακρυσμένα χωριά, για να κατηχήσουμε, να λειτουργήσουμε, αλλά και να ακούσουμε με πολλή προσοχή τα προβλήματα που έχει ο Ιερέας της ενορίας, αλλά και οι κάτοικοι των χωριών.
Θεία Λειτουργία υπό την σκιά των δέντρων
Με την βοήθεια του Θεού, βρεθήκαμε σ’ ένα από αυτά τα απομακρυσμένα χωριά. Στο χωριό Kipamba, 500 χιλιόμετρα μακριά από το Κολουέζι, για να διαπιστώσουμε με τα ίδια μας τα μάτια το θεάρεστο έργο που γίνεται σε αυτή την ενορία. Ένα χωριό, το οποίο δεν είναι γνωστό και ξακουστό στον κόσμο. Δεν έχει να επιδείξει τεχνολογικά επιτεύγματα ούτε μεγάλες προσωπικότητες της επιστήμης, της πολιτικής, των ΜΜΕ. Οι άνθρωποι είναι φτωχοί και ρακένδυτοι. Ζούνε μέσα σε λασποκαλύβες και αχυροκαλύβες. Μέσα σ’ αυτές τις καλύβες έχτισαν τα όνειρα και τις ελπίδες τους με κόπο, πόνο και δάκρυα. Τρώνε μία φορά την ημέρα, κυρίως τα άκρως απαραίτητα. Μπουκάρι, ρύζι, φασόλια, χόρτα, μακαρόνια. Φυσικά από όλα αυτά τα είδη εκείνο κυρίως που έχουν περισσότερη ανάγκη είναι το μπουκάρι, που τις περισσότερες φορές έχουν μόνο αυτό, για να φάνε.
Για τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων είναι άγνωστο το χωριό Kipamba. Για τον Θεό, όμως, είναι πολύ γνωστό. Παρόλο που υστερούν σε γνώσεις και πτυχία, αρκετοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν καθάριες ψυχές που αγωνίζονται τον καλόν αγώνα της πίστεως. Αγωνίζονται για το ταξίδι της αιωνιότητας, «ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος».
Τους προετοιμάζει γι’ αυτό το ταξίδι κατάλληλα ο καλός και σεβαστός τους εφημέριος, ο π. Αμφιλόχιος Nkulu Bendo, στην ενορία του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Τους κατηχεί και έπειτα τους βαπτίζει, κατόπιν ευλογίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Μελετίου.
Είναι ένας νέος κληρικός, πολύτεκνος, πατέρας τεσσάρων παιδιών. Αγωνίζεται με πολύ ζήλο και αυταπάρνηση. Με πολλή διάθεση και αγάπη για την ιεροσύνη και για το ποίμνιό του, κάνοντας υπεράνθρωπη προσπάθεια. Παρόλο που οι συνθήκες είναι δύσκολες, έχει καταφέρει να εκκλησιάζονται 800 πιστοί, οι οποίοι αψηφούν τις καιρικές συνθήκες και τους κινδύνους.
Όταν λέμε ότι αψηφούν τις καιρικές συνθήκες, εννοούμε ότι, επειδή δεν υπάρχει χτισμένος Ιερός Ναός, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία τελούνται έξω στο ύπαιθρο, κάτω από ένα δένδρο. Τοποθετούν λαμαρίνες και νάυλον, όπου, σε περίπτωση βροχής και άλλων καιρικών φαινομένων, να μπορούν να προφυλάσσονται, έστω και για λίγο.
Είναι συγκινητικό και θαυμαστό γεγονός συγχρόνως να βλέπεις 800 ανθρώπους να ψέλνουν και να δοξολογούν τον Θεό, χωρίς να ανησυχούν για τα καιρικά φαινόμενα. Όλοι μαζί, «εν ενί στόματι και μια καρδία», Τον ευχαριστούν.
Εκείνο, όμως, που μας κάνει να ισχυροποιείται η πίστη μας, βλέποντας όλη αυτή την κατάσταση, είναι η ώρα που ο π. Αμφιλόχιος κρατάει στα χέρια του το Ποτήριον της Ζωής, την Θεία Κοινωνία, για να την μεταδώσει στους φτωχούς και στους ρακένδυτους, στους μικρούς και στους μεγάλους, λέγοντάς τους: «Σώμα Χριστού μεταλάβετε, πηγής αθανάτου γεύσασθε».
Ξαφνικά, παρατηρείς ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων, χωρίς φωνές και μουρμουρητά, αλλά με κατάνυξη, σεβασμό και αγάπη, να κατευθύνεται υπομονετικά μπροστά στον π. Αμφιλόχιο, περιμένοντας να λάβουν εσωτερικά το “φάρμακο της αθανασίας”, την Θεία Κοινωνία.
Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, μετείχαμε και σε ένα άλλο θαυμαστό γεγονός. Μας περίμεναν 220 κατηχούμενοι, οι οποίοι περίμεναν να ακούσουν με λαχτάρα, σαν τα διψασμένα ελάφια, τον λόγο του Θεού. Να κατηχηθούν, να προετοιμαστούν για την μεγάλη εκείνη ημέρα της βαπτίσεώς τους και να εισέλθουν έτοιμοι πλέον στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το θαύμα που ζήσαμε στο χωριό Κipamba χαράχτηκε μέσα στην καρδιά μας με το μελάνι της πίστεως, το οποίο θα μας συνοδεύει στην αιωνιότητα. Γίναμε κοινωνοί μίας μοναδικής εμπειρίας. Της εμπειρίας της βιωματικής αλήθειας της πίστεώς μας. Σε εποχή όπου όλα κρημνίζονται και η “Αλήθεια” αλλοιώνεται παντοιοτρόπως, το σίγουρο είναι ένα. Ο «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13,8).
† Ο Κωνσταντιανής Κοσμάς
