Με την χάρη του Θεού και τις πατρικές ευχές του Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας κ.κ. Θεοδώρου Β , αλλά και με την δική σας οικονομική βοήθεια, το ιεραποστολικό έργο στην Ι. Επισκοπή Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς. Η στήριξη, υλική και ηθική, του Ι. Συνδέσμου, από τον πρώτο καιρό της μετάβασής μου στην Τανζανία, είναι τεράστια και ιδιαιτέρως σημαντική.
Η χώρα της Τανζανίας βρίσκεται στην ζώνη του ισημερινού, γεγονός που επηρεάζει το κλίμα της περιοχής. Εδώ δεν υπάρχουν τέσσερις εποχές όπως στην Ελλάδα. Η εναλλαγή δύο μεγάλων περιόδων χαρακτηρίζει όλη την διάρκεια του έτους. Η περίοδος των βροχών και η περίοδος της ξηρασίας. Η περίοδος των βροχών συνοδεύεται από πολυήμερες καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές. Αυτή την στιγμή βρισκόμαστε στην μετάβαση από την περίοδο των βροχών προς αυτή της ξηρασίας και όλοι οι κάτοικοι, ιδιαίτερα στην πάμπτωχη περιοχή της Ιρίνγκα, μετρούν τις καταστροφές που υπέστησαν. Μικρά ρέματα μετατράπηκαν σε ορμητικούς ποταμούς καταστρέφοντας το υποτυπώδες οδικό δίκτυο. Σε αρκετά χωριά της επαρχίας μας, οι χορτοκαλύβες και οι ξύλινες η λαμαρινένιες παράγκες, τα σπίτια δηλαδή των φτωχών ανθρώπων, παρασύρθηκαν από τους δυνατούς ανέμους και καταστράφηκαν ολοσχερώς από την τεράστια ποσότητα νερού. Οι λιγοστές καλλιέργειες των φτωχών ιθαγενών, καλαμπόκι και λίγα κηπευτικά, για την καθημερινή εξασφάλιση τροφής των οικογενειών τους εξαφανίστηκαν, σκορπίζοντας θλίψη στους αναγκεμένους αδελφούς μας.
Σε μια από τις περιοδείες μας στην περιφέρεια της Ιρίνγκα αντικρίσαμε δύο μικρά παιδάκια να πιέζουν τα εναπομείναντα λασπόνερα, ενός σχεδόν αποξηραμένου ρέματος, προκειμένου να εξασφαλίσουν μερικές σταγόνες νερού. Δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπό μου και αναρωτήθηκα: Που είναι άραγε η μέριμνά μας για τον πλησίον; Που είναι η ανθρωπιά των «πολιτισμένων» λαών; Αυτά αναλογίζομαι καθημερινά, αδελφοί μου, και προσεύχομαι στον Κύριο, να ευλογήσει το δύσκολο του ευαγγελισμού των εθνών, το οποίο χρειάζεται υπομονή και αυταπάρνηση.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση, η χάρη του Θεού και το δικό σας ενδιαφέρον μας στηρίζουν στον αγώνα μας, για να αντεπεξέλθουμε στις τεράστιες υλικές και πνευματικές ανάγκες του ποιμνίου μας. Η δική σας αγάπη ταΐζει καθημερινά εκατοντάδες παιδιά στο Ιεραποστολικό μας Κέντρο στο Κινταμάλι της Ιρίνγκα. Κάθε ημέρα, μετά τον Εσπερινό και την λήξη των σχολικών μαθημάτων, μικρά παιδιά κατακλύζουν τους χώρους του Ιεραποστολικού Κέντρου για να παίξουν και να λάβουν το συσσίτιο, γάλα και μπισκότα, που με αγάπη προσφέρονται από εσάς προς τα παιδιά της Τανζανίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα μεγάλα αδέρφια ταΐζουν τα μικρότερα και μοιράζονται έστω και το λιγοστό φαγητό τους! Δεν λείπουν φυσικά και οι ευχαριστίες προς αυτούς που φροντίζουν για την παροχή του συσσιτίου. Μετά το γεύμα τα τραγούδια «Upendo» και «Asante sana», «αγάπη» και «ευχαριστώ πολύ» αντίστοιχα, αντηχούν στο Ιεραποστολικό Κέντρο, εκφράζοντας με τον πιο απλό, αλλά και συνάμα παιδικό και αυθόρμητο τρόπο, την ευχαριστία τους προς όλους εσάς που στηρίζετε αυτή την μεγάλη προσπάθεια.
Ένα άλλο μέτωπο που καθημερινά, ανά πάσα ώρα και στιγμή, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, είναι αυτό των ασθενειών. Οι υποτυπώδεις και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και η άγνοια των φτωχών ανθρώπων για τον τρόπο μετάδοσης των ιών συμβάλλουν τα μέγιστα στην εξάπλωσή τους. Καθημερινά εκατοντάδες αδελφοί μας στην Τανζανία πεθαίνουν από ασθένειες όπως το έιτζ, η ελονοσία, ο τύφος και πολλές άλλες. Στον αριθμό αυτό έρχεται να προστεθεί και η νέα απειλή του κορωνοϊού, ο οποίος, στο πέρασμά του, δεν άφησε ανεπηρέαστη και την φτωχή γη της Τανζανίας. Προκειμένου να συμβάλλουμε σε αυτόν τον αγώνα, που έχει ως έπαθλο το πολύτιμο αγαθό της υγείας, λειτουργούμε μια πολυκλινική. Καθημερινά σε αυτήν προσέρχονται εκατοντάδες άνθρωποι για να εξεταστούν και να λάβουν τα κατάλληλα φάρμακα. Ενώ, στα μικρά παιδιά προσφέρουμε επιπλέον βιταμίνες, για την όσο το δυνατόν καλύτερη θωράκιση του ανοσοποιητικού τους συστήματος.
Σε μια χώρα όπως η Τανζανία, με το υποτυπώδες σύστημα υγείας, δεν μπορείς να ελπίζεις σε τίποτα άλλο, όπως π.χ. γιατρούς, φάρμακα, νοσοκομεία, γιατί απλά δεν υπάρχουν. Το μόνο που απομένει είναι να σηκώσεις τα χέρια ψηλά και να παρακαλέσεις με πίστη τον Θεό και να προσευχηθείς. Είναι πολύ παρήγορα τα λόγια του Χριστού: «και ιδού εγώ μεθ ὑμῶν ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν» (Μτθ, 28, 19-20). Αυτή η βεβαιότητα των λόγων του Κυρίου μας ενδυναμώνει, ώστε να συνεχίσουμε το έργο που ανέθεσε η Εκκλησία στους ασθενικούς μας ώμους.
Εύχεσθε, το έργο αυτό να αποδώσει καρπούς πνευματικούς εις αιώνας αιώνων.
Με αγάπη Χριστού και ευχές,
† Ο Αρούσας Αγαθόνικος
