Η πρώτη μας επίσκεψη, που έμελλε να είναι και η τελευταία, προγραμματίστηκε για την Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020 στο Ορφανοτροφείο. Το ίδιο βράδυ ξεκίνησε εδώ στο Κονγκό η καραντίνα λόγω του κορωνοϊού, που σταμάτησε τα πάντα.
Το πρωί της Τετάρτης οι γυναίκες της Ενορίας της Αγίας Βαρβάρας κατέφτασαν στον Ιερό Ναό χαρούμενες για την επίσκεψη που θα κάναμε στα παιδάκια. Έλαμπε το πρόσωπό τους και ξεχείλιζε η ευγνωμοσύνη που νιώθουν για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Κινσάσα και για τους Έλληνες δωρητές που βοηθούν από το υστέρημά τους την πολύπαθη Αφρικανική Ήπειρο. Τους αναφέραμε την Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και άλλες πόλεις από όπου μας έρχονται οι δωρεές και οι περισσότερες με ένα στόμα μας είπαν πως ναι, αυτές τις πόλεις τις περπάτησε ο Απόστολος των Εθνών, ο Απόστολος Παύλος.
Ξεκινήσαμε με ένα αυτοκίνητο φορτωμένο με ρούχα, παιχνίδια, τρόφιμα και καραμέλες και τραγουδώντας τους σκοπούς του τόπου τους, φτάσαμε στον προορισμό μας. Ένας χώρος ευλογημένος με παιδάκια άλλα αρτιμελή και άλλα με ειδικές ανάγκες. Όλα όμως χαμογελαστά και ευγενικά. Μας υποδέχτηκε ένα παιδάκι με λουλούδια στα χεράκια του και το ίδιο παιδάκι μας αποχαιρέτησε πάλι με λουλούδια.
Ζουν εκεί παιδιά από νεογέννητα έως 20 ετών. Παιδάκια που απλώνουν τα χεράκια τους για μία αγκαλιά, ένα χάδι, παιδάκια που σε κοιτούν με τα πελώρια και γεμάτα ερωτηματικά ματάκια τους, άλλα που παίζουν αμέριμνα και άλλα που το βλέμμα τους είναι μελαγχολικό.
Βλέποντας όμως με πόση ζεστασιά, αγάπη και μεγάλο αγώνα φροντίζονται αυτά τα παιδάκια από εθελοντές καθώς και από την προσφορά όλων σας, σε κάνουν να ελπίζεις πως δεν χάθηκε η ανθρωπιά και η πίστη.
Η αμοιβή μας ήταν τα χαμόγελα των παιδιών, όταν πήραν στα χεράκια τους τα παιχνίδια, τις καραμέλες, τα ρουχαλάκια που προσπαθούσαν να τα δοκιμάσουν και τα τρόφιμα (γάλα, ρύζι, καλαμποκάλευρο, φακές, μακαρόνια, ζάχαρη, σάλτσες κ.α.) που ήταν σαν ΜΑΝΝΑ εξ ουρανού, μιας και οι προμήθειες του Ορφανοτροφείου ήταν λιγοστές!!! Αυτά τα προσωπάκια γεμάτα φως, είναι αυτό το φως που ζεσταίνει τις ψυχές των ανθρώπων που τους περισσεύει η αγάπη. Όλων αυτών που σπέρνουν ελπίδα και πίστη στις ψυχούλες των παιδιών και χαμογελούν.
Πολλές φορές στις επισκέψεις μας βλέπουμε τις άπειρες δυσκολίες των ανθρώπων, τις ασθένειες που θερίζουν, την ανέχεια στις πολυάριθμες πολύτεκνες οικογένειες, τα κατεστραμμένα από τις τροπικές καταιγίδες λασπόσπιτα και χορτόσπιτα, και στεκόμαστε ανήμποροι μπροστά σε τόση δυστυχία. Δεν είναι πάντα γεμάτες οι αποθήκες μας, δεν έχουμε πάντα πολλά φάρμακα για να ανακουφίσουμε τους ασθενείς, δυσκολευόμαστε στις μετακινήσεις λόγω έλλειψης μεταφορικών μέσων και ακαταλληλότητας των χωμάτινων δρόμων. Δεν είναι πάντοτε εύκολο να υπηρετείς την αγάπη, αλλά εκεί παρεμβαίνει ο Θεός κι όλα γίνονται δυνατά!!!
Φύγαμε με την υπόσχεση πως θα ξαναγυρίσουμε και θα μπορέσουμε για άλλη μία φορά να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη.
Ο ύπνος μας το βράδυ είχε ωραία όνειρα και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο για όλα τα παιδάκια του κόσμου.
Στέλλα Παπαδοπούλου
Κατηχήτρια Ι. Μητροπόλεως Κινσάσας
