Αγαπητοί αδελφοί,
Η νεοσύστατη Επισκοπή Κισανγκάνι βρίσκεται στο Βορειοανατολικό Κονγκό, στην καρδιά της Αφρικής, εκεί όπου άλλοτε άνθιζε ο Ελληνισμός, συμβιώνοντας ειρηνικά με τον εντόπιο πληθυσμό.
Στις 6 Μαρτίου 2022 με τις ευχές του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β διορίσθηκα Πατριαρχικός Επίτροπος της Ιεράς Επισκοπής Κισανγκάνι και στις 10 Απριλίου λειτούργησα για πρώτη φορά στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου της Μπούνια του Κονγκό. Τα λόγια που μου απηύθυνε ο Μακαριώτατος αποτελούν για εμένα μία ιερή παρακαταθήκη: «Η Εκκλησία μας δεν διακρίνει μεταξύ χρώματος, λευκού η μαύρου. Δεν έχω να σου χαρίσω χρυσό η πλούτο εφήμερο. Έχω ένα πράγμα μόνο να σου δώσω σήμερα. Την αγάπη μου! Την ευχή μου!».
Στιγμιότυπο από την πρώτη ιεραποστολική περιοδεία στην επαρχία Κισανγκάνι
Και όντως, η Εκκλησία μας δεν είναι η Εκκλησία του πλούτου και του χρυσού, γιατί εμείς δεν κηρύττουμε γήινο πλούτο η επιβολή αλλά την δόξα του Τριαδικού Θεού. Εμείς, λοιπόν, δεν έχουμε χρυσό επίγειο, αλλά χρυσό επουράνιο. Χρυσό που δεν μπορεί να φθαρεί στο διάβα του χρόνου, μα που και μετά το τέλος αυτού του χρόνου θα υπάρχει παντοτινά και θα μας συνοδεύει εκεί όπου τα πάντα θα έχουν γίνει Πνεύμα, μέσα στο Οποίο θα ζει κανείς την πραγματική δόξα και το μεγαλείο του Θεού. Το μεγαλείο αυτό που δεν έχει να κάνει τίποτε με οποιαδήποτε γήινη ματαιότητα, όσο «χρυσή» κι αν φαντάζει στα μάτια των θνητών.
Αν ασπάστηκα, λοιπόν, μία φορά από ευγνωμοσύνη τα αγιασμένα χέρια που με οδηγούν πλέον στον νέο τόπο της διακονίας μου, στο Βορειονατολικό Κονγκό, ασπάζομαι εκατό η μάλλον αναρίθμητες φορές τα λόγια που συνόδευσαν εκείνη την αγιασμένη στιγμή τα χέρια του Πατριάρχου μας, ελπίζοντας ότι αυτά τα λόγια θα είναι και η παρακαταθήκη που θα με ακολουθήσει μέχρι του τέλους της ζωής μου, στον τόπο που μου εμπιστεύθηκε η Εκκλησία. Ας χαρίσουμε σε αυτόν τον κόσμο την αληθινή Αγάπη, η οποία δεν πηγάζει παρά μόνον από την αληθινή Πίστη, που οδηγεί στην Ελπίδα, στην πραγματική χαρά του Χριστού.
Κυριακή των Βαΐων και Μεγάλη Πέμπτη στον Ι. Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
Βρισκόμαστε, λοιπόν, εν μέσω των τροπικών δασών, σε μία πόλη που αν και κάποτε ονομάστηκε Stanleyville, προς τιμήν του πρώτου Βρετανού εξερευνητή της Henry Morton Stanley, τελικά καθιερώθηκε με την σημερινή της ονομασία από την αντίστοιχή της στα σουαχίλι. Τόσο στην σουαχίλι όσο και στην λιγκάλα, που μαζί με την γαλλική είναι οι καθομιλούμενες γλώσσες αυτής της πόλης, η ερμηνεία της ονομασίας της είναι «η Πόλη στο Νησί» η απλούστερα «Νησούπολις». Κι αυτό γιατί η αρχική αποικιακή θέση της ήταν το νησί Wana Rusari, το οποίο σήμερα βρίσκεται μερικά μέτρα από την όχθη της σημερινής τοποθεσίας της πόλης, που περιβάλλεται από τον μεγάλο ποταμό Κονγκό και τους δύο μικρότερους ποταμούς Lindi και Tshopo. Έτσι δημιουργείται στον θεατή η αίσθηση ότι, οπτικά τουλάχιστον, έχει να κάνει με ένα νησί στο μέσο της τροπικής Αφρικής.
Στην πόλη των ψαράδων Enya, την πρωτεύουσα του τροπικού Κονγκό, εκεί που ακόμα και σήμερα, αν και ισχνά πλέον, σμίγει εξαίσια η ελληνική με την κονγκολέζικη κουλτούρα, εκεί υπάρχει και ένα μικρό προς στιγμήν ποίμνιο, κυρίως από ντόπιους ιθαγενείς και από ελάχιστους πλέον, μα τόσο γενναίους Έλληνες. Εκεί κληθήκαμε να υπηρετήσουμε πλέον την Εκκλησία και από μηδενικής βάσεως να θέσουμε εμείς οι ελάχιστοι διάκονοί της τα στερεά θεμέλιά της, στηριγμένοι στις ευχές και τις προσευχές όλων σας.
Η τελετή της Αναστάσεως στον Ι. Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
Στην περιφέρεια της Επισκοπής στέκονται ηρωικά, σε πολύ μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, τρεις πανέμορφες Ενορίες σε μία έκταση που φτάνει στις τέσσερεις περίπου φορές το έδαφος της Ελλάδας, σε τρεις διαφορετικές πόλεις, όπου το ελληνικό στοιχείο ήταν επίσης έντονο τους τελευταίους αιώνες. Οι αποστάσεις είναι ως εκ τούτου πολύ μεγάλες και φυσικά δεν διανύονται εύκολα με αυτοκίνητο, μια που το οδικό δίκτυο είναι σε άθλια κατάσταση. Επιπλέον, στην επαρχία εμφωλεύει ο κίνδυνος των ανταρτών και έτσι οι συνθήκες για το ιεραποστολικό έργο δυσχεραίνονται ακόμα περισσότερο.
Σε αυτήν την περιοχή, λοιπόν, το μόνο που αρχικά μπορεί να δει κανείς είναι μία πανέμορφη Εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, έργο των Ελλήνων ομογενών μας στον Κισανγκάνι. Μία Εκκλησία που καλείται να γίνει ο φάρος και το προπύργιο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στο Βορειοανατολικό Κονγκό. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει καμία άλλη υποδομή και η Εκκλησία μας εδώ, γεννιέται πραγματικά σε μία «πτωχή φάτνη» που πλαισιώνεται από τα δεύτερα στον κόσμο μεγαλύτερα τροπικά δάση και από έναν ιστορικό ποταμό.
Υπαίθρια σύναξη των ενοριτών την Κυριακή του Πάσχα
Σε αυτήν την «φάτνη» γεννιέται όμως η Ελπίδα και ο Χριστός. Και ας μην αμφιβάλλουμε γι’ αυτό. Το θαύμα της αναγεννήσεως των συνανθρώπων μας ορίζει την ιστορική, διαχρονική αναγέννηση του Θεανθρώπου μέσα στον κόσμο μας. Βλέποντας τους λίγους μα τόσο χαριτωμένους πραγματικά πιστούς μας, τα νέα μας παιδιά που με τόσο κόπο ετοίμασαν να ψάλουν ύμνους και τραγούδια εν όψει της μεγάλης αυτής γιορτής, πραγματικά με δάκρυα στα μάτια δεν μπορείς παρά να μην έχεις αμφιβολίες.
Η υποδοχή που μας επιφύλαξαν πρόσφατα οι Χριστιανοί μας ήταν εντυπωσιακή και συγκινητική και αυτό μας δίνει δύναμη και κουράγιο να αντεπεξέλθουμε στις ελλείψεις που αμέσως διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν αλλά και στις μεγάλες ανάγκες που θα ανακύψουν κατά την εξέλιξη του ιεραποστολικού έργου. Αυτή την στιγμή προσπαθούμε να βρούμε τον κατάλληλο χώρο εντός της Κοινότητας, ώστε να οικοδομήσουμε τα πρώτα κτίρια, τα οποία είναι αναγκαίο να συμπεριλαμβάνουν ένα σχολείο, ένα Ορφανοτροφείο και ένα Μοναστήρι. Παράλληλα, αναζητούμε και προσεγγίζουμε ανθρώπους, για να ξεκινήσουμε δειλά-δειλά τις πρώτες κατηχήσεις με έδρα τον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Κισανγκάνι.
Διανομή συσσιτίου
Στο θεάρεστο αυτό έργο θα πορευτούμε με τις ευχές του Πατριάρχου μας και την δική σας συμβολή· την συμβολή ενός Συνδέσμου με τον οποίο μεγάλωσα μαζί στον ίδιο Δήμο και με τις ίδιες πνευματικές καταβολές. Χαίρομαι που είμαι ένα κομμάτι δικό του και μάλιστα διακονώ σε μία περιοχή πλησίον της περιοχής όπου έδρασε ο ιερομόναχος π. Κοσμάς Γρηγοριάτης, τον οποίο πάντα θαύμαζα ως άνθρωπο της θυσίας και του Πνεύματος. Το αίμα του ας ποτίσει και την ρίζα της νεοσύστατης Επισκοπής Κισαγκάνι στο Ανατολικό Κονγκό και ας οδηγεί τα ταπεινά βήματά μου κοντά στα δικά του βήματα στο Ζαΐρ, στην μαρτυρική αυτή γη.
Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη σας και σας παρακαλώ να εύχεσθε και να προσεύχεσθε για μας, στηρίζοντας στο μέτρο των δυνατοτήτων σας την ιεραποστολική μας διακονία για την εδραίωση της Εκκλησίας μας στην περιοχή.
Αρχιμ. Πολύκαρπος Διαμαντόπουλος
Πατριαρχικός Επίτροπος Κισανγκάνι
